Leopold Lewin PIEŚŃ O ODBUDOWIE   I   Rosną konstrukcje, proste i śmiałe, Strzeliste mury z marzeń i cegły - Tak się buduje dom niepodległy, Gruzom na przekór, ludziom na chwałę,   Pęcznieją stropy, piętrzą się schody I słyszę słowa - to syn murarza Porywające strofy powtarza Mickiewiczowskiej Ody.   A ojciec - kielnią, cegła do cegły. Tek się buduje dom niepodległy.   II   Na jezdni śpiewnie warczy maszyna, Przy niej robotnik, w oczach - płomienie, Pokrywa płynnym węglem kamienie, I tak ulica pięknieć zaczyna.   Maszyna warczy  pożera gruzy I słyszę dźwięki - syn asfalciarza. Na klawiaturze ogień odtwarza Rewolucyjnej Etiudy.   Ojciec - asfaltem ściele ulice. Tak się buduje wolną stolicę.    Wiersz ukazał się w tomiku poezji socjalistycznej pt. "SZTAFETA POKOJU" w 1950 roku.  
OD AUTORÓW:

Komizm

3

| POWRÓT |    _________________________________________ Przewiduję liczne uaktualnienia strony, więc zajrzyj tu jeszcze kiedyś. Wszelkie prawa zastrzeżone! Krzysztof Wasilewski