Tadeusz Urgacz ŻÓŁWIA ZA ŁEB   Na wykresach współzawodnictwa przodującą brygadę znakuje się samolotem, ostatnią żółwiem.   Dziś bohaterowie tempa spryskiwani zdrowiem po uszy, bohaterowie, którym socjalizm skrzydeł uszył, a tak niedawno jeszcze, w czas przedwojenny, zły, czytaliśmy w okładkach z cierni księgę głodu i krwi.   A no, jakżeby wtedy żółwie nie były w modzie, dla kogo mieliśmy się kąpać w gorącej wodzie?   W epoce zła, pielęgnacji bogackich jedwabnych nóżek trzeba było być żółwiem - dzisiaj już giną żółwie.   Dziś eskadrami płyniemy na mapach wykresów w rekord, tak jak radzieccy górnicy w kraju wiecznego uśmiechu.   Towarzyszu Stachanow z kopalni Centralnaja, Irmino z borów węgla, polscy koledzy ciepłe pozdrowienie ci ślą.   Pozdrawiam was, towarzyszu Izotow w donieckim szybie, i was, Boryskin, przodowniku, na ziemi, gdzie się gotuje pot w podmoskiewskim zimnie.   Bo każda czarna tona, przez was czy przez nas zdobyta wspólnej przysłuży się sprawie   Pokoju Szczęściu Dostatku   Więc, drodzy towarzysze, białym gołąbkiem pokoju Apryas, przodownik z Brzeszcza, Sierny, Cyroń, Zieliński donoszą wam, że w Polsce nie będzie gnuśnych żółwi, a tylko tempa i tempa wiatr błyskawiczny długi..   Wiersz ukazał się w tomiku poezji socjalistycznej pt. "SZTAFETA POKOJU" w 1950 roku.  
OD AUTORÓW:

Komizm

4+

| POWRÓT |    _________________________________________ Przewiduję liczne uaktualnienia strony, więc zajrzyj tu jeszcze kiedyś. Wszelkie prawa zastrzeżone! Krzysztof Wasilewski