 |
Komunistyczna Partia Polski stanowiła w okresie międzywojennym jedyną siłę polityczną, która konsekwentnie reprezentowała interesy mas ludowych, walczyła o obalenie ustroju obszarniczo-kapitalistycznego i dążyła do polepszenia warunków życia ludzi pracy. W walce z burżuazyjnym wyzyskiem i uciskiem KPP stosowała wszelkie dostępne formy i środki walki. KPP - jako jedyna partia polityczna w Polsce - słusznie oceniała, że podstawowe źródło nędzy ludności i słabości ekonomicznej kraju tkwi w ustroju społeczno-ekonomicznym, tj. w kapitalizmie. Dążyła więc do jego obalenia i zastąpienia kapitalizmu ustrojem socjalistycznym. W latach 1918 - 1919 organizowała Rady Delegatów Robotniczych, usiłowała stworzyć z nich zalążek nowej rewolucyjnej władzy. Mimo że próby te nie powiodły się, KPP zdawała sobie sprawę w pełni, że masy pracujące zdolne są obalić kapitalizm i zbudować socjalizm.
KPP organizowała wiele akcji mających na celu zapewnienie pracy dla wszystkich i polepszenie bytu mas pracujących, zapewnienie chłopom ziemi. Jej dziełem było organizowanie licznych strajków i demonstracji, które zmuszały władze i przedsiębiorców do ustępstw. Konsekwentnie broniła interesów mas chłopskich zwłaszcza bezrolnych i małorolnych. Domagała się ziemi dla chłopów bez wykupu, zmniejszania obciążeń podatkowych dla gospodarstw chłopskich. KPP troszczyła się o zabezpieczenie obronności kraju. W hitlerowskich Niemczech widziała zdecydowanego wroga Polski i ostrzegała o groźbie agresji z ich strony. Nawoływała do wejścia na drogę współpracy i sojuszu ze Związkiem Radzieckim. Gdy zaś hitlerowskie Niemcy zaatakowały Polskę, polscy komuniści twardo stanęli w obronie kraju.
OD AUTORÓW:
| Komizm |
2+ |
| Bezsensowność |
2+ |
| Propaganda |
4 |
| Poziom bełkotu |
3- |
| Ocena końcowa |
3- |
Zasady oceny
|
|
